Akibat Tidak Membawa Baju PJ

Pi Jay atau 'PJ' seringkali dirujuk sebagai 'Petaling Jaya', 'Pergi Janaham', Perempuan Joget', 'Pipit Jantan' atau pun kadangkala digunakan sebagai carutan iaitu 'P****k J**o' ketika setan telah merasuk kalian. Bagi penduduk Kuala Terengganu pula, terdapat satu tempat yang turut dipanggil nama timangan 'PJ' bagi merasai suasana ke'KL'an. Bagaimanapun, tempat tersebut merujuk kepada Permint Jaya yang juga merupakan kampung isteri saya. Cukuplah intro setakat itu dan entri kali ini sudah pasti tiada kene mengena dengan apa yang saya 'repekkan' di atas sekiranya kalian peka dengan tajuk entri ini.

Bagi pelajar sekolah rendah dan menengah, istilah 'PJ' lebih sinonim dengan Pendidikan Jasmani yang merupakan sebuah subjek pelajaran wajib bagi Kurikulum Baru Sekolah Rendah (KBSR) dan Kurikulum Baru Sekolah Menengah (KBSM) di sekolah-sekolah kerajaan seluruh negara. Selain subjek Matematik, subjek ini merupakan subjek kegemaran saya kerana tidak perlu duduk di atas bangku kayu di dalam kelas sambil melihat guru menulis di papan hijau. Kebiasaannya, pelajar akan beraktiviti di padang sekolah dengan berpakaian baju sukan mengikut rumah masing-masing. Aktiviti tersebut merangkumi bermain bola sepak bagi pelajar lelaki, bermain bola jaring (bagi pelajar perempuan) dan bermain bola sendiri bagi pelajar yang meragui status jantinanya.Haha, gurau je. Kalau kelakar, bolehlah kalian ketawa. Tapi, kalau sebaliknya, teruskan membaca perenggan berikutnya.

Kisah yang ingin saya ceritakan ini adalah satu peristiwa ketika saya berada di dalam darjah 1 kira-kira 19 tahun yang lepas. Pada hari tersebut merupakan hari PJ dan kebiasaannya saya akan terus memakai baju PJ di lapis dalam kemeja seragam berwarna putih yang wajib dipakai oleh pelajar sekolah. Untuk rekod, saya telah ditempatkan di rumah kuning dengan nama rumah 'Rajawali'. Menurut cikgu yang mengetuai rumah kuning, nama 'Rajawali' digunakan dengan harapan agar rumah-rumah lain gentar dengan pasukan kami ketika bertanding dalam acara olahraga tahunan ataupun sukan bola sepak. Bagaimanapun, disebabkan saya telah dilahirkan sebagai seorang yang genius seperti Adi Putra yang pandai matematik tu, saya mempersoalkan penerangan guru tersebut. Perbualannya seperti berikut:

Cikgu A : Kamu harus berbangga sebab berada dalam rumah Rajawali sebab rumah-rumah lain akan gentar dengan pasukan kita.

Saya : Apa yang nak gentarnya cikgu, kan Rajawali tu burung kecik je. Lainla rumah biru tu. Nama diorang Garuda.

Cikgu A : Kamu apa tau, kamu belum sunat lagi.

Saya : Cikgu dah sunat?

Cikgu A : Jap cikgu check. Oh, dah sunat rupanya.

Perbualan seterusnya tidak perlu diceritakan kerana ia lebih kepada perbualan man to man antara saya dan cikgu tersebut.

Ok, berbalik pada cerita asal, pada hari tersebut saya terlupa untuk membawa baju PJ dan seluar track ke sekolah disebabkan ibu saya terlupa untuk menyiapkan pakaian tersebut untuk saya. Setibanya waktu PJ pada hari tersebut, saya dengan selamba bersama rakan-rakan yang lain menuju ke padang sekolah dengan semangat yang berkobar-kobar untuk bermain bola sepak walaupun saya sedar bahawa saya tidak membawa baju PJ. 

Dengan berbekalkan hasrat untuk bermain di posisi kegemaran saya iaitu posisi 69..eh silap, posisi wing/sayap, kami pelajar lelaki tidak termasuk pelajar perempuan dan pelajar bapok telah mengambil posisi masing-masing di atas padang. Bagaimanapun, belum sempat kick off dimulakan, satu wisel dibunyikan disertai dengan perkataan "sape yang tak bawak baju PJ, berkumpul di sini". Saya dan beberapa pelajar yang tidak membawa baju PJ (tak ingat berapa lelaki, berapa perempuan) dengan muka yang ketakutan menuju ke tempat berkumpul. Sejurus tiba, cikgu mengajukan soalan kepada kami mengapa tak bawa baju PJ. Disebabkan saya merupakan pelajar yang terkenal dengan kepetahan berkata-kata di peringkat kelas mahupun sekolah, maka saya orang pertama yang menjawab soalan tersebut. Sambil membuat memek muka yang comel seperti wajah eron ajis ketika kanak-kanak agar cikgu tidak mendenda kami, saya menjawab dengan penuh kejujuran "Mak saya terbuat kain buruk lap muntah adik saya pagi tadi cikgu". Tanpa diduga, jawapan tersebut rupanya telah mengundang kemarahan cikgu walaupun pada waktu tersebut saya merasakan bahawa cikgu pasti bersimpati dengan nasib yang menimpa baju PJ saya.

Akhirnya, kami semua didenda akibat tidak membawa baju PJ ketika waktu PJ. Macam pelik je ayat ni. Ok tak mengapa, teruskan membaca. Denda yang dikenakan oleh cikgu tersebut adalah pelajar lelaki perlu membuka baju dan singlet (jika ada) dan hanya berlengging sahaja manakala pelajar perempuan juga perlu membuka baju tetapi tidak perlu membuka coli atau singlet. Eh sekejap, ada ke budak darjah 1 yang dah pakai coli?. Disebabkan waktu tersebut masih pagi (sekitar pukul 8.45 pagi), saya merasa agak sejuk setelah menanggalkan kemeja seragam. Bagaimanapun, saya tidak mempunyai sedikit perasaan malu memandangkan dapat juga saya menayangkan tubuh badan saya yang tegap ala-ala Matt Damon disertai dengan 6 pack yang dilukis dengan menggunakan pen marker. Ada sorang budak perempuan yang tak bawak baju PJ ni, dia tak pakai singlet. So, tanpa exception, beliau juga terpaksa menanggalkan baju kurung putih yang beliau pakai walaupun tiada singlet sebab arahan cikgu mudah, "lelaki bukak baju dan siglet, perempuan bukak baju sahaja". So, nasib la kalau sapa-sapa budak perempuan yang tak pakai singlet ye tak. Takkan dia nak bukak kulit badan dia pulak. Saya tak ingat sapa dan nama budak perempuan tu. Kalau beliau baca entri ini dan ingat kejadian tersebut, sila maklumkan kepada saya.

Saya sebenarnya tak kisah sebab kene denda macam tu, tapi yang saya kisah sebab semua pelajar yang didenda tidak dibenarkan bermain pada waktu PJ tersebut. So, terpaksalah saya jadi budak pengutip bola sambil melihat posisi kegemaran saya diambil alih oleh Muhammad Nur Firdaus yang mana akhirnya saya telah mengatasinya dalam perebutan tempat sebagai pemain sayap kanan dalam kesebelasan utama skuad bola sepak sekolah.

Jadi, itulah kali pertama dan kali terakhir saya didenda sewaktu mata pelajaran PJ. Lepas-lepas daripada tu, saya telah membawa baju PJ setiap hari supaya hasrat saya untuk bermain bola sepak tidak terbantut dek kerana ditegah oleh cikgu sebagai denda tidak membawa baju PJ. Sekian.